Hem lise aşkım, hem de patronumla ilişkim var

Güzin Abla, ben 20 yaşında genç bir kızım. İki kişiyle ilişkim var; biri lise aşkım, diğeri de işyerimdeki patronum.
Lise aşkımla ilişkimiz iki sene önce başladı. Her şey çok güzel gidiyordu.�
Abim askerde olduğu için çalışmam gerekti, hemen bir iş buldum.
İşimdeki ilk gün, patronum beni evden aldı. Çünkü aynı yerde oturuyorduk. Yolda bana hayatımda biri olup olmadığını sordu, yalan söyledim, “kimse yok” dedim. Bir gün benden hoşlandığını söyledi, görüşmeye başladık. Ama sonra onun evli olduğunu öğrendim.
Önce olmaz yapamam, yuva yıkanın yuvası olmaz diye düşündüm ve bitirmeye karar verdim. Ama onunla konuşunca yapamadım. Bana eşini sevmediğini, sadece çocukları için bir arada olduklarını söyledi.
O gerçekten beni seviyor, cinsel anlamda da bir şeyler yaşıyoruz.
Aslında hiç yapmam dediğim şeyleri yapıyorum... Lise aşkım için “Ben onsuz yapamam” derken şimdi bakıyorum da neler yapıyorum. Onu gerçekten çok seviyorum. Ama patronum da “Sen benim yaşama sevincim, her şeyimsin” diyor, ondan da kopamıyorum. İşimde de çok iyi bir yere sahibim.
Sevgilimin yüzüne bakamıyorum.
Oysa evlilik hayallerimiz var. İki arada kaldım, bir çözüm bul ablacığım. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum.�
Rumuz: Karışık

Vay vay vay... 20 yaşında gencecik bir kızsın ama şu yaptıklarına bir bak... Kendini nasıl iyi hissedebilirsin ki? İki kişiyi idare etmek kolay mı?
Hem lisedeki aşkını gerçekten sevdiğini söylüyorsun, hem de o adamla “hiç yapamam dediğim şeyleri yapıyorum, şaşıyorum kendime” diyorsun. Nedir bu? Aşk değil, sevgi değil. Adamın sana sunduğu bazı olanaklardan yararlanıyorsun...
Patronunun, hemen hemen her evli erkeğin ağzında klişeleşmiş sözlerine nasıl da inanıyor, kanıyorsun? Böyle bir ilişkiyi kendine yakıştırabiliyor musun?
Ya ailen bunları duysa? Kalpten giderler bana kalırsa. Ya o sevdiğini söylediğin gencin sana olan güveni? Hiç mi için sızlamıyor? Kararı sana bırakıyorum, kendine yakıştırıyorsan böyle devam et.

Ben maddiyata düşkünüm aşk karın doyurmaz

21 yaşında, güzel, bakımlı bir kızım. Anadolu Üniversitesi’nde okuyorum.
Yedi aydır biriyle beraberim. Aslında çok mutlu değiliz ama o beni çok seviyor.
O ortaokul mezunu, bir dekorasyon mağazasında çalışıyor. Eğitim seviyelerimiz uymuyor. Ayrıca ben maddiyata düşkünümdür...
Birkaç kez ayrılmak istedim, çok üzüldü, dayanamadım.
İleride sorun yaşamak istemiyorum. Beni mutlu etmek için çırpınıyor ama aşk karın doyurmaz. Ne yapmalıyım?
Rumuz: Çok çaresizim

Belki de sen haklısın kızım, zaten günümüzde genç kızların büyük çoğunluğu bu düşüncede.
Evlendiklerinde maddi sorun yaşamak istemiyorlar.
Sadece sen bunu açık açık söylemekten kaçınmıyorsun.
İki gönül bir olunca samanlık seyran olur düşüncesi çoktan bitti. Zaten geçim sorunları çoğunlukla aşkı tüketiyor, mutluluk da bitiyor, evlilik de.
Üstelik sen daha şimdiden mutlu olmadığını söylemiyor musun? Bu durumda onu daha fazla kendine bağlamadan bitirmelisin bu beraberliği.