Ferrari görgüsüzlük simgesidir

Bostancı’da bir Şahin şoförü, seyredeyim derken önündeki Ferrari’ye arkadan çarpmış. Yoldan geçen vatandaşlar kaskosu olmayan Şahin sahibine takılmışlar, ‘Abi artık anahtarı ver git’ diye. Ama Ferrari’nin değeri 180.000 lira. Sahibinin iddiasına göre hasar 45.000 lira. Şahin ise herhalde 4.500 lira etmez... (Hürriyet, 4 aralık)

Sonra Berrin’in fıkrası:

Adam Ferrari’sini yeni almış, bir tur atayım demiş. Tam bir kırmızı ışıkta durmuş ki acı fren sesi ve “gaaaarç”, arkadan gelen biri arabasına bindirmiş. Fırlamış arabadan. Hurda bir kamyon, Ferrari’nin tamponu, fren lambaları paramparça...

Tam kavgaya hazırlanırken, kamyonun şoförü ayaklarına kapanmış: “Abi ben ettim sen etme! Fakir adamım ben. İki çocuğum var. Kendimi satsam bu parayı ödeyemem...” Bakmış, hakikaten adam perişan. “Tamam, Allah’ından bul!” diyerek, binmiş arabasına, basmış gaza.

Birkaç yüz metre gitmiş gitmemiş, yine bir kırmızı ışık, durmuş. Yine aynı acı fren sesi ve bu defa daha da büyük bir darbe ve bir gürültü...

Artık bu sefer gözünü kan bürümüş halde atmış kendini dışarı. Bir de ne görsün, aynı kamyon. Şoför bu sefer kamyonun penceresinden şöyle bir uzanıp, seslenmiş:

- Abi yine benim yaa! Tamamdır, devam et, devam...

Berrin bu fıkrayı Milliyet’teki köşesinde, sözde ‘Ermeni Soykırımı’nı tanıyan yasayı’ şırrak diye imzalayan sözde Türk dostu Jak Şirak hakkında yazmıştı. Bugün aynı Şirak, Mertel denilen mendeburla bir olmuş yine arkadan geçiriyor bize:

- Abi yine benim yaa! Tamamdır, devam et, devam...

 (Berrin'in köşesindeki yazıyı arkadaşım Haslet Soyöz süslemişti. Yukarıda...)