Hamile olduğum halde eşim benimle ilgilenmiyor

Ocak 28, 2005 01:48

Sevgili Güzin Abla, 25 yaşındayım 2,5 yıllık da evliyim. Eşimi seviyor muyum, sevmiyor muyum, artık bilemiyorum. Oysa onun için canımı verirdim.

Beni kendisinden yavaş yavaş soğuttu. Onun için benden önemlisi anne ve babası, kardeşleri. Varsa onlar, yoksa onlar. Benimle konuşmaz bile. Geçen yıl bebeğimiz, 20 günlükken öldü. Üç ay önce de yine düşük yaptım. Şu anda yine hamileyim, ama benimle hiç ilgilenmiyor. Doktora gidiyor muyum, gitmiyor muyum, sormuyor bile. Ailesinden biri rahatsızlansa, hemen koşuyor, ilgileniyor. Bu durum benim içimi acıtıyor, yüreğim kanıyor.

Evlenmeden önce aynı iş yerinde uzun süre çalışmıştık. Acaba artık beni sevmiyor da, yalnızca alışkanlık nedeniyle mi benimle beraber, bilemiyorum.

Ayrılmayı düşündüğüm zamanlar da oluyor, ama bu beni çok üzüyor. Eşim belki görünüşte çok sakin bir insan, ama zaman zaman annesinin etkisinde kalıp bana kötü davranabiliyor. Ne yapacağımı gerçekten bilemiyorum. Bu ilgisizlik canıma yetti. Bunu haketmediğimi düşünüyorum.

RUMUZ: MUTSUZ

Evet kızım, haklısın. Bu kadar genç yaşta ve evliliğinin hemen hemen başındayken, eşinin senden bu kadar uzak, bu kadar ilgisiz, baba olmaya hazırlanması gereken bu dönemde, üstelik bu konuda acılar da yaşamışken, seni bu kadar yalnız bırakması, gerçekten haksızlık sayılabilir.

Belki minicik bebeğinizi kaybetmeniz onu da etkilemiştir. Hiç bunu düşündün mü? Belki bir bunalım geçiriyordur. Sana karşı böyle hiç nedensiz uzak davranması, hamile olduğun halde doktora gittiğinde yanında bulunmaması, durumunla ilgilenmemesi, gerçekten ortada bir sorun olduğunu gösteriyor.

Genç bir evli çiftin bunları yaşamaması gerekir. Eğer aynı yerde çalıştığınızı, orada tanışıp evlenmeye karar verdiğinizi yazmasaydın, acaba sık sık karşılaştığım, aile baskısıyla gerçekleştirilen evliliklerden biri mi bu da, diye düşünecektim.

Ailesine karşı düşkünlüğünü normal karşılamalısın, ama kayınvaliden gerçekten onu sana karşı dolduruyorsa, tabii bu hiç hoş değil.

Kayınvalidelerin bu tutumlarıyla ne yapmak istediklerini hiçbir zaman anlayamamışımdır. Bu şekilde çocuklarının mutlu olabileceğini düşünüyorlarsa, çok yanılıyorlar.

Umudum şu ki, yoldaki bebeğin dünyaya gözünü açtığında, eşinin ruhunda da mucizeler yaratır, aranızdaki sevgi bağını yeniden oluşturur, size üç kişilik bir aile olduğunuzu hatırlatır.

Türk Anneler Derneği’nden yardım çağrısı

Sevgili Güzin Abla, bir süre önce köşenizde yayınlanan ve ‘evrensel bir anne’ adıyla size yazan ve bir yakınının doğacak bebeği için yardım isteyen hanıma, Türk Anneler Derneği, İstanbul İl Merkezi adına maddi ve manevi destek vermek istiyoruz. Kendisinin ulaşabileceğimiz bir adresi ya da telefonu varsa, bize bildirirseniz çok seviniriz.

Türk Anneler Derneği İstanbul İl merkezi adına

Başkan Ayla Zeynep Buhara. Tel: 0 212 518 77 52

Çok sevgili Anneler Derneği Başkan ve çalışanları. Bu kutsal derneğinizle ilgili çok güzel izlenimlerim var. Köşemde çıkan yazıyla ilgilenmeniz beni çok mutlu etti. Sizinki gibi derneklerin ülkemiz insanına çok büyük yararları olabilir. Kendisine ‘evrensel anne’ adını takan bu hanımefendi, bana aşağıdaki posta adresini; irtibat için de bir e-posta adresi ve telefon vermişti. Umarım ona ulaşabilirsiniz. Size iletiyor, saygılarımı sunuyorum:

Şemsettin Günaltay Cd. 3.Yol Sk; No:6 Ayşekadın/Suadiye İstanbul.

figenbakan@hotmail.com

Tel; 0537 708 99 76

Annesi sinir hastası bizi ayırmak istiyor

Almanya’ya okumak amacıyla geldim. Ama, Türkiye’de üniversite son sınıf öğrencisi olan bir kız arkadaşım vardı. Tabii ben Almanya’da olduğum için sadece telefonda görüşüyorduk.

Tekrar telefonlaştığımızda, bana ailesine beraberliğimizden söz ettiğini, fakat kesinlikle karşı çıktıklarını anlattı. Bu yüzden annesinin fenalaşıp hastaneye yattığını söyledi. Benden ayrılmak istiyordu. Sırf onu görüp, konuşmak için bir haftalığına Türkiye’ye geldim. Birlikte çok güzel bir hafta geçirdik ama onu ikna edemedim. Beni çok sevdiğini, ama annesini kıramayacağını söylüyor. Annesi sinir hastasıymış. Sürekli ilaçlarla yaşıyormuş.

Ona bir zarar vermemek için her şeye, hatta annesinin istediği biriyle evlenmeye bile razı görünüyor. Onu çok seviyorum, ayrılmak istemiyorum. O da seviyor ama sırf ailesi yüzünden beni terkediyor.

RUMUZ: ŞAŞKIN

Sevgili oğlum, ailesinin seni istememesinin nedenini biliyor musun? Aslında sinir hastası bir anne, her türlü bahaneyi ileri sürebilir. Ama bana kalırsa onu evlendirmeyi planladıkları biri olmalı.

Kızcağızın durumu senden de zor bence. Sırf annesi hastanelik olmasın diye, ömür boyu annesinin karşısında çaresiz kalmaya mahkum olacaktır. Belki de onun istediği biriyle evlenmek zorunda kalacaktır.

Ama madem sen Almanya’ya sırf eğitimini tamamlamak üzere geldin, geleceğini bu şekilde planladın, şu anda sadece bunu düşünmek zorundasın. Ailen kim bilir seni ne fedakarlıklarla burada okutuyor. Bunları kafana takarsan, başarılı olamazsın. Her şeyi zamana bırak. Hem zaten telefonda görüşmenizi kim engelleyebilir ki.