Sen niye kızıyorsun öfke beyinli holigan!

Ve dedim ki...

- Tayyip Erdoğan müthiş bir İstanbul şiiriyle gönüllere seslendi. Bir siyasi parti kongresinden çok bir sevgi karnavalı gibiydi.

- Bu yüzden statta kaç kişinin olduğunu sormanın bir anlamı yoktu.

- Çünkü sevgi sayıya gelmez. Coşkunun sayısal istatistiği tutulmaz...

- Erdoğan çıtayı çok yükseltti. Bundan sonra hangi siyasi parti bir kongre yapsa üzerinde Arena gölgesi olacak.

- Müthiş bir organizasyondu. İstanbul teşkilatını kutlamak gerek...

Bir gazeteci olarak gittiğim bütün kongreleri tam bir tarafsızlıkla gözler ve yazarım.

Arena’da da öyle yaptım.

Ama dün baktım.

Bir grup “nefret kafalı”...

Ve taşlaşmış bir kampın, “öfke beyinli” holiganı, neredeyse hakaret ediyor.

“Vay ben Tayyip Erdoğan’ı nasıl övermişim...”

Arkadaş Tayyip Erdoğan’ın benim övgüme ihtiyacı mı var ki...

Arena’daki sevgi seli yetmez mi?

Baktım...

“Tükürük Hokkası”na çevirdikleri Twitter’dan saldırıyorlar...

Bir avuç öfkeliden hakaret üstüne hakaret yağıyor...

Ama bunlar beni gerçekten koparamaz.

25 yıllık gazetecilik hayatımda hep gerçeğin peşinde oldum.

Ve işte bu yüzden büyük bir rahatlıkla sorabiliyorum:

Sen niye kızıyorsun kardeşim?

Başarıya öfke duyulur mu?

Gerçekten nefret edilir mi?

Sevgiye kelepçe vurulur mu?

Bak ben o gerçeğin tam ortasındaydım. Gözlerimle baktım. Vicdanımla dinledim.

Sen ise gözlerini ve kalbini kapatmış hakaret ediyorsun.

Senin tuttuğun partiyi översek, müthiş yazı...

Karşısında olduğun anlayışın hakkını verirsek, “yalaka mı” oluyoruz...

Neyse ki mantıklı, sağduyulu, gerçeğe saygı duyan insanlar var.

Neyse ki onların moral verici mesajları var...

Neyse ki bu milletin vicdanında...

Her türlü kamptan ve öfke kışlasından uzak durabilen insanlar var.

Sen o “tükürük hokkası”ndan istediğin kadar hakaret et.

Ama bak ben salya değil...

Mürekkep kullanıyorum...