Meral Okay: Bir “kaya” sonsuzluğa yuvarlandı...

Meral Okay’ın ölüm haberiyle, dün, güne başlayınca, gündem o oldu benim için.
Meral Okay ismini milyonlarca insan, “İkinci Bahar”, “Asmalı Konak” ve son olarak “Muhteşem Yüzyıl” gibi iz bırakan dizilerin senaryo yazarı olarak tanıdı. Onu birebir tanıma fırsatı bulmuş dostları için ise, Meral Okay, gözü kapalı sırtınızı dayayıp, arkanıza bakmadan yürüyeceğiniz “kaya gibi insan”dı. Bu gibi insanların, sayılarının pek az kaldığı bir dönemde, Meral gibi bir “kaya” paha biçilmez değerdeydi.
Meral Okay, o kaya, dün sonsuzluğa yuvarlandı.
Birçok insanın sırtı birdenbire bomboş kalıverdi.
Hiçbir ölüm yakınları ve sevenleri için “zamanlı” değildir. Yakınlar ve sevenler için ölümün zamanı yoktur. Meral’in hastalığını biliyorduk. Adım adım kaçınılmaz sona yaklaştığından haberliydik. Onun, sanki bilmiyormuş gibi, son günlerini gelecek planları yaparak “yaşam coşkusu”nu hiç yitirmeden yaşadığını da biliyorduk.
Çok erken bir ölümdü onunki, yaşına bakılırsa. Bilsek da, dün, güne onun haberiyle uyanmak çok şaşırtıcı ve acıydı.
Yaman’ınki de böyle olmuştu. Yaman Okay da bundan 19 yıl önce kaçınılmaz sona adım adım gidiyordu. Yaman da Meral gibi bir insandı. Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş deyişine uygun bir çiftti onlar. Yaman Okay’ın gidişine de inanamıştık. Daha kırklı yaşlarının başlarındaydı.
Meral, o sırada otuzlarındaydı. Aradan su gibi akmış geçmiş 19 yıl ve Meral Okay, henüz ellilerinin başlarında, Yaman’ın yanına gitti. Ayrılık bitti.
Bizler ondan ayrı düştük.
Çok sık görüşmiyor olsak da, beni seven, bana inanan; onlarca insan gibi ihtiyacım olduğunda sırtımı gözümü kapayıp dayayabileceğimi bildiğim, eşsiz, özel bir dokudan dokunmuş, sapasağlam, kaya gibi bir insanın göçüp gittiğini bilerek yaşama devam edeceğim.
Meral Okay, o kaya, yuvarlandı, gitti.
Ruhu şad olsun. Mekanı cennet olsun.
Not: İki haftalık bir aradan sonra buluşmak üzere yazılara ara vereceğim. Arada yazmamayı imkansız kılan bir gündem olmadığı taktirde. İki hafta sonra görüşürüz.