Boşandıktan sonra eşim bir başkasıyla yaşamaya başladı

Sevgili Güzin Abla, eşimle köyde yaşarken aramızda hiçbir sorun yoktu. Ancak Ankara’ya taşındıktan sonra eşim çok değişti. Ankara’da bir kız çocuğumuz oldu ancak sorunlarımız çözülmedi. Sonunda eşim, kızımızı alıp beni terk etti ve boşandık...
Bu arada onun bir başka erkekle yaşadığını öğrendim. Kızımın velayetini annesine vermeyi uygun görmüştüm. O da o adamla oturduğumuz yerden oldukça uzakta başka bir mahalleye yerleşti.
İki ay sonra, bir gün kızım telefon etti. Dünyalar benim olmuştu. Çünkü kızım bana, ben de kızıma çok düşkündük. Bu görüşmeler bir ay sürdü. Daha sonra eski eşim aradı bana, “Kızını istiyorsan sana veririm” dedi. Ben de istediğimi söyledim. Gerçekten de kızımı aldım, tekrar okuluna başlamasını sağladım. Şu anda da kızım yanımda ve çok mutlu. Tek sorun annesini çok özlemesi.
Kısa bir süre önce, annesi bizi aradı. Geri dönmek, yani barışmak istediğini söyledi. Benden sonra bir başka erkekle yaşadığını biliyorum. Örf ve adetlerimiz, çevremiz, buna hiç hoşgörüyle bakmaz, bilirsiniz. Ama kızımın bu ikilem arasında kalması, bu küçücük yaşta psikolojik sorunlarla karşılaşmasına neden oldu.
Ne yapmam gerektiğini, bilemez haldeyim. Sizden yardım istiyorum.
Rumuz: İkilem

Sevgili oğlum, biliyorsun bir söz vardır, “Affetmek büyüklüktür” derler... Küçük kızının annesi ile ayrılma nedeninizi hiç yazmamışsın ancak konu ne olursa olsun, sonuçta sana geri dönmek istediğine göre pişmanlık içinde demektir.
Eğer dediğin gibi hayatında biri olmuşsa, belli ki onunla mutlu olamamış ve ayrılmış, sana dönmeyi düşünüyor...
Nadim olmuş bir insana hoşgörüyle ve iyilikle davranmak gerektiğine inanıyorum. Çevre ne der, başkaları ne der, diye düşünmekten vazgeç oğlum.
Bence küçük masum yavrucağın mutluluğu için onu kabul etmelisin.

Depresyondaydım sevgilimden ayrıldım

Güzin Abla ben 17 yaşında bir gencim, benim bir kız arkadaşım vardı. Onunla üç yıllık bir geçmişimiz oldu. Dört ay önce ise ayrıldık ama ben hâlâ ona ilk günkü gibi aşığım, onu bir türlü unutamıyorum.
Aynı sınıftayız her zaman aynı ortamdayız. Ayrılma nedenimiz, benim o süre içinde depresyon geçiriyor olmam, kendimi kontrol edemememdi.
Ben yakışıklı bir gencim ama gözüm başkasını görmüyor. Onun peşinden koşmaya değer biri olduğunu da düşünmüyorum. Önerilerini bekliyorum.
Rumuz: Geri dönmüyor

Sevgili oğlum, depresyondaydım, kendimi kontrol edemiyordum derken, nasıl bir tutum içindeydin, ona sert mi davranıyordun, kavga mı ediyordun, onu üzüyor muydun? Bu nedenle seni belli ki çocuk yaştan beri seven bir kızı kaybetmişsin.
Şimdi tedavi oldun mu, depresyondan kurtuldun mu? Ona aynı şekilde davranmayacağına söz verebilecek misin? Her şey iyi hoş da, bir de şu son cümleni hiç beğenmedim. Madem peşinden koşmaya değer biri değil, bırak o zaman peşini. Ne diye uğraşıyorsun?