Düzeyli ilişkiler

Tamam, lafın komik olduğunu kabul ediyorum ama siz de en azından içinde bir iyi niyet olabileceğini kabul edin.

İyi de düzeyli bir ilişki ne demekti? Bu düzeyi, bu seviyeyi kim belirliyordu? Kime göre seviyeli, kime göre seviyesizdi?

Seviyenin, düzeyin ölçüsü neydi? Para mı, aşkın şiddeti mi? Tarafların kibarlığı mı? Ünlü oluşları mı?

Belirsiz.

***

Yeni dönemin kalıp laflarından biriydi işte.

‘‘Göz doldurdu’’ gibi. ‘‘Sadece arkadaşız’’ gibi. ‘‘Erkeğimin geyşası olurum’’ gibi. ‘‘Gündeme bomba gibi düştü’’ gibi. ‘‘Düşman çatlattı’’ gibi. ‘‘Felekten bir gece çaldı’’ gibi. ‘‘Beni ben olduğum için sevecek birini arıyorum’’ gibi. ‘‘Birbirimizin ruh ikiziyiz’’ gibi. ‘‘Sevgiye ve saygıya dayanan kaliteli bir birliktelik yaşıyoruz’’ gibi.

Hanım'lı Bey'li konuştular, atışıp durdular.

Sanki o adamla, o kadınla yatağa girmiyorlardı.

Neyse, buraya kadar komikti sadece.

Aralarından bir iki düzeyli ilişki deşifre olduktan sonra gördük ki, trajikomik oldu.

Gerçi, ayrılık söz konusu olduğunda her kesimdeki ilişkiler tatsızlaşabilir, sevimsizleşebilir, hakarete, tehdite varabilir.

İşte söz konusu, sihirli kelimenin tam da burada devreye girmesi gerekiyor: Düzey.

Geçenlerde, Demet Akalın İbrahim Kutluay'dan ayrıldı ya, Allaaaah.

Bir erkeği, Allah onun gibi bir kadının gazabından korusun yani. Bir cümlesine rastladım ki, ilişkinin düzeyi konusunda çok net bir fikir sahibi oldum: ‘‘Artık annemi götürse umrumda olmaz!’’. İbrahim Kutluay'la Demet Şener, Atina'da buluşmuş, tavernada eğlenmişler. O da altında kalmayacak ya. Atmış kafayı! Ama ne kafa. Ortalık kan revan içinde. Bir insan böyle bir laf eder mi? Bu lafın herhangi bir seviyesi olabilir mi? Böyle bir laftan sonra, o adamın ya da başka bir adamın o kadınla birlikte olmasına imkan var mı? Demet Şener'i annesiyle kıyaslayan kadın ya da kendi annesini kullanarak Demet Şener'e hakaret etmek isteyen kadın, her şeyi yapabilir.

Bu bir kumaş meselesi.

Doku meselesi.

Hangi kumaştan dokunduysanız o elbise üzerinizde öyle duruyor.

***

Seren Serengil'le Ozan Kaçmaz'ın ilişkisinin bitiş şekline ne demeli?

Siperlerinin içine girmişler, makinalı tüfeklerle yaylım ateş halindeler.

Okurken utanıyor insan.

Ne demek ya, bir insanın ‘‘Ben ona bilmem kaç ay boyunca baktım. Onun için 150 bin dolar harcadım’’ demesi. ‘‘Köpekler bile daha vefalıdır’’ demesi. ‘‘Elbiselerini ben aldım, tatile götürdüm, paraları o ödemiş gibi yaptım’’ diye eklemesi.

Şu işin seviyesine, düzeyine bakar mısınız?

İnsanın kanı donuyor.

Peki ya karşı taraftan gelen ateşe ne demeli?

Erkek adammış, kodu mu morartırmış, neresi mormuş, demek ki vurmamış.

Masum olduğunu iddia etme üslubuna bakın.

Ailesiyle küs olduğunda tamam, kız ona bakmış ama ailesiyle barıştıktan sonra beş kuruş almamış. Demek ki, ailesiyle barıştıktan sonra parayı ailesinden almış. Demek ki, baba parasıyla hovardalık yapıyor. Ve bununla övünüyor.

***

Hangi zamanda yaşıyoruz? Nasıl bir sorun bu? Sürekli bu tür haberler okuyoruz sağda solda. Şimdi bu insanların örnek olma biçimlerine bakar mısınız? Binlerce insan ‘‘Haa böyle şeyler de oluyormuş, bunlar normalmiş’’ diye düşünüyor. Farklılıktan söz etmiyorum. Farklılığa saygım sonsuz, farklı ol ciğerimi ye. Ama bu, farklılık filan değil. Bu, seviyesizlik. Bu düzeysizlik, normal hale geldiğinde de yazık günah.

O zaman aşk diye bir şey olmasın, ilişki diye bir şey olmasın, seks diye bir şey olmasın, daha iyi.

O zaman insanlar en azından düzeyli bir ilişki yaşıyoruz deyip, düzeysizliklerini insanların gözüne batırmak zorunda kalmazlar.

Ben insanların yaşadıklarını saklamalarından yana değilim.

Konuşsunlar, anlatsınlar.

Ama bu biçimde değil.

‘‘Ben ona baktım’’ denir mi lan!

Evlenmeseydin o zaman.

Bilmiyor muydun adamın parasız olduğunu?

Öbürünün cevabı: ‘‘Hiç bu kadın, parasız bir adamla beraber olur mu?’’

Al birini vur ötekine.

İğrençler.

Ve bunun bir tek adı var, seviyesizlik.

Bu satırların yazarı size gerçekten seviyeli ilişkiler diler.