Güven olmadan bir evlilik devam edebilir mi?

Ama adamın o kadına karşı zaafı var, bu apaçık ortada. Bunca sorun yaşanmış, yuvası kaç kez sarsılmış. Ama o hâlâ ben ondan sorumluyum diye bir masal uydurup, ilişkisini sürdürüyor. Belli ki karşı taraftaki kadın çok bilmiş ve asla vazgeçmeyecek biri...
İhanet sadece aynı yatağa girmekle mi olur? Bence bu duygusal bağı koparmamak da ihanettir. Okuruma artık kesin bir tavır alması gerektiğini hatırlatırım.

Elime geçen bir otel fişiyle aldatıldığımı öğrendim

Merhaba Güzin Ablacığım, eşimle 5 yıl flört edip evlendik. Şu anda 11 yıllık evliyiz. İlkokula giden bir çocuğumuz var. Evliliğimiz süresince birbirimize asla saygıda kusur etmedik. Sevgimizi her fırsatta gösterdik. Eşim bana, çocuğumuza çok bağlı ve evini seven biri.
Hal böyleyken geçtiğimiz sene elime geçen bir otel fişiyle aldatıldığımı öğrendim. Bu benim için çok büyük bir yıkım oldu. İşyerindeki dul bir hanımla aldatmış beni. Bu hanımı daha önce annesiyle evimizde ağırlamıştık. O zamanlar da aldatılıyormuşum meğer. Esasında o kadının çok tatlı iyi bir kişi olduğunu düşünmüştüm. Ama maalesef ihtirasları için bir yuvayı yıkmaktan, bir çocuğu babasız bırakmaktan çekinmeyecek kadar kalpsiz biriymiş.
Tahmin edeceğiniz üzere bu tarihten itibaren bir sürü sıkıntı yaşadık. Eşim bana yalvardı, bizi bırakmayacağını söyledi. Hata yaptığını kabul etti. Ben de onu sevdiğim ve bir çocuğumuz olduğu için affettim. Ve ondan ayrılamadım.
Daha sonra tesadüfen hâlâ o hanımla duygusal bağlarının devam ettiğini anladım. Tabi başa döndük. Eşim artık kesinlikle ortada bir aldatma olmadığını fakat kadının yalnız ve kendisine ihtiyacı olduğu için telefonlaşıp mesajlaştıklarını söyledi.
Kadın onu hâlâ seviyor ve eşim de bunu bile bile ona duygusal anlamda destek oluyor. Böyle bir şeyi kabul edemeyeceğimi söyledim. Yataklarımızı ayırdım. Nasıl ayrılacağımı planlamaya çalışıyor fakat bir türlü odaklanamıyordum. Çünkü onu seviyordum. Ondan ayrı nasıl yapacaktım, çocuğa nasıl söyleyecektik, bizi mükemmel çift olarak gören ailelerimize ne diyecektik?
Eşim ısrarla beni asla aldatmadığını, fakat o kişiye karşı bir sorumluluk hissettiğini, bu yüzden yüzüstü bırakamadığını söyledi. Ona inandım. Eşim bir yanlışını görürsem kendisinden hemen boşanabileceğimi söyledi. Ciddi olduğunu düşündüm. Yine ayrılamadık.
Aradan zaman geçti, hiç adetim olmamasına rağmen telefonunu kurcaladım. Kadının ona aşkım, hayatım diye hitap ettiğini, her anıyla ilgilendiğini gördüm. Kan beynime sıçradı. O sırada eşimin ailesi de tesadüfen bizimleydi. Onların yanında “biz boşanmaya karar verdik” dedim! Herkes şok oldu. Kayınvalidemin tansiyonu çıktı, az kalsın ölüyordu. Eşim yine eski söylediklerini tekrar etti. Herkesin önünde bir daha böyle yazışmalar olmayacağına dair söz verdi. Yine bir şans daha verdim.
Her defasında evliliğimiz eskisinden daha güzel gidiyordu. Ama sonra karşıma çıkanlar, onun bir yalancı olduğunu, asla güvenmemem gerektiğini söylüyordu. Güven olmadan bir evlilik devam edebilir mi?
Durum böyleyken geçenlerde yine olmaması gereken mesajlarla karşılaştım. Kendi yazdıkları yanlış anlaşılacak bir şey değil. Ama ya kadının yazdıkları... Ne yapacağımı şaşırdım. Birbirimizi seviyoruz, bizi maddi-manevi ihmal etmeyen biri, o kadına karşı eskisi gibi olmadığını biliyorum, ama bir arada çalışmaları, kadının ilgisinin devam ettiğini bilmek, tüm bu yalanlardan sonra ona olan güvenimin sıfıra inmesi bu evliliği zorluyor.
Kısacası eşim işi nedeniyle o hanımla çalışmak zorunda. Oysa o hanım onu tüm kalbiyle seviyor, eşim ona karşı kendini sorumlu hissediyor. Fakat bizi de bırakmak istemiyor. Ben de onun doğru söylediğine inanıyor ve onu seviyorum
Dışarıdan durumumuz nasıl gözüküyor? Ne yapmamı önerirsiniz? Değerli cevabınız için şimdiden teşekkürler.
Rumuz: Kararsız