Kendimi Alman hissetmiyorum

Yarışmaya katılmak sizin fikriniz miydi yoksa arkadaşlarınız ya da aileniz mi yönlendirdi?
- Kendi fikrimdi... Yarışmayı çok önce duymuştum, bu sene kısmet oldu. Cesaretimi topladım, “Daha ne bekliyorsun” dedim ve başvurdum.

Katılma sebebiniz neydi? Şöhret olma arzusu mu?
- Bu, Almanya’da yaşayan Türk kızlarına yönelik bir yarışma. Şimdiye kadar finalistler hep bir şekilde adlarını duyurmayı başardılar. Genellikle de Almanya’ya entegrasyonla ilgili sosyal projelerde yer aldılar. Bu konu benim de ilgimi çekiyordu, o yüzden katılmak istedim.

Entegrasyon denince Almanya’da yaşayan Türkler hemen tepki gösteriyor ve “entegrasyon demek toplumdan ayırmaktır” diyorlar.
- Doğru. Entegrasyon kelimesi birinci jenerasyon için geçerliydi. Dili birçoğu bilmiyordu, tamamen adaptasyon dönemi yaşadılar. Çok büyük zorluklar çekmişler. Ama ben artık 3. jenerasyon sayılırım. Bizim için bu artık geçerli değil. Zaten Berlin’de doğup büyüdüm. Konuştuğum dil Almanca. Kültürünü tanıyorum. Bu saatten sonra neyin entegresi? Yer alacağım projelerle işte bu mesajı vermek istiyorum.

Yarışma bitti, taç takıldı. O an neler hissettiniz?
- Çok heyecanlandım. Dizlerim titriyordu. Çok güzel bir duygu. Anlatılmaz yaşanır denilen türden...

Şimdi sırada ne var?
- Bilmem. Ben de başıma ne gelecek, nasıl projeler teklif edilecek merak ediyorum. Bakalım...

Berlin’de doğduğunuzu biliyorum ama aslen nerelisiniz?
- 1990 Berlin doğumluyum. Ama babam Urfalı. O yüzden soranlara, oralara hiç gitmemiş olsam da “Urfalıyım” diyorum. Annem ise Diyarbakırlı. Almanya’da tanışıp evlenmişler.

Peki insan nereye ait hissediyor kendini?
- Almanya’da doğup büyüdüm, yabancılık çekmedim ama kendimi hiçbir zaman Alman hissetmedim. Her zaman Türktüm. Sorduklarında da “Türküm” diyorum.

Bu bir aidiyet meselesi mi?
- Kesinlikle. Bazı arkadaşlarım “Ben kendime Alman da diyebiliyorum” diyor. Tamamen hislerine bağlı. Çifte vatandaşım ama Alman da gelip sorduğunda “Türküm” diyorum. Tabii ki bende Almanlara ait karakter özellikleri de var. Disiplin gibi mesela... Ama Türk damarı ağır basıyor.

Tescilli bir güzel olmadan önce de arkadaşlarınızdan bu konuda övgü alır mıydınız?
- Her zaman. Çok duyardım “çok güzelsin” sözünü. Büyüdükçe iltifat beni boğmaya başladı.

Niye ki?
- “Sadece güzelliğim mi var” diyordum. “Sadece bu mu kompliman?” Katıldığım yarışma bunu anlatmama vesile olacak işte... Sadece bir güzellik yarışması değil çünkü... Son 5’e kaldığımızda sorular soruldu ve yanıtlarına göre birinci belirlendi. Yanıtları hem Türkçe hem de Almanca verdim.

AVUKAT OLMAK İSTEMİYORUM

Hukuk Fakültesi’nde okuyorsun, ne zaman bitecek okulun?
- Bir dönem kaldı. Tezimi verip bitireceğim. Ama avukat olmak istemiyorum.

Niye hukuk okudun o zaman?
- Bir altın bileziğim olsun mantığı... Allah korusun ama bir kaza geçiririm, bir şey olur, diplomamın olması lazım. Postdam Üniversitesi’nde okuyorum. Daha önce de iki sene Humbolt Üniversitesi’nde Türk Hukuku derslerine girdim. Okulu bir an önce bitirmek istiyorum.

Türkiye’de kariyer yapmak gibi bir hayaliniz var mı?
- Güzel projeler olursa neden olmasın.

Sevgiliniz var mı?
-Yok. Öyle bir arayışta da değilim.

Bir laf vardır, “güzel kızı yalnız bırakmazlar” denir.
- Öyle bir laf vardır ama kaide yoktur (gülüyor).