Çocuğumuzun okula uyum sağlaması için ne yapmalıyız

Merhaba Güzin Abla, bildiğiniz gibi bu pazartesi okullar açıldı. İlkokula yeni başlayan çocuğumuzu adaptasyon dönemi için ise bir hafta önceden okuluna götürdük. Ancak bu ne bizim için, ne de oğlumuz için pek kolay oldu.
Bir haftadır, her şeyi yaptık ama isyanını bastıramadık. Okula gitmemekte direniyor, ağlıyor, çırpınıyor, sınıfı terk etmeye çalışıyor. Büyük mücadele vermemize rağmen, benden ayrılmak istemiyor.
Arkadaşları, öğretmeni yardımcı olmak isteseler de, sonuçta sınıfta bir gerginlik yaratıyor. Öyle ki, ben de bir süre sınıfta yanında oturmak zorunda kalıyorum. Bu da ne benim ne de oğlum için kolay oluyor. Öğretmeni zamanla alışacağını söylüyor ama o tek çocuk olmanın getirdiği tüm kapris ve huysuzluklarına devam ediyor.
Ne yapacağımızı bilmiyoruz, umarım bize yardımcı olursunuz... Tüm çocuklar bunu yaparlar mı, biz mi hata yaptık?
Rumuz: Bir anne

Sevgili okurum, kendinizi suçlamayın, aslında bu yaşadıklarınız pek çok ebeveynin de sorunu oluyor. Her yeni eğitim yılında, yavrularınız için okula başlamak ailelerinden ilk kez ayrı kalmak zor bir dönüm noktası. Aynı zamanda dış dünyayla ilk defa karşılaşması, büyümenin de ilk adımı olacaktır. Bu da onu oldukça etkileyebilir.
Bu konuda bana ulaşan bir yazıya sizinle paylaşmak istedim. Liv Hospital Çocuk Gelişimi Uzmanı İlknur Güven, okula yeni başlayan çocukların ortama kolay adapte olması için bazı önerilerde bulunuyor. Bu yazı hem size hem de sizin durumunuzdaki annelere ışık tutabilir. “Çocuklar anne babalarının yokluğundan, güven duydukları ortamdan yani evlerinden uzak kalmaktan korkarlar. İlk defa anne babasından ayrılacak olan çocuğun okula gitmeyi reddetmesi, ağlama krizlerine girmesi, öfke patlamaları gibi davranış sorunlarının olması, okula gitmek yerine evde kalmayı tercih etmesi çok doğal tepkilerdir.
Anne-babasından hiç ayrı kalmamış çocukların endişe ve kaygıyı fazla hissetmemesi için kısa süreli ayrılıklara hazırlanması gerekir. Bu nedenle çocuğunuzu gün içinde belli saatlerde önce kendi evinizde, sonra başka bir ortamda bir yakınınıza bırakabilirsiniz. Çocuklar, davranış ve mimiklerinizden anne-babanın neler hissettiğini çok iyi anlarlar.
Eğer siz çocuğunuzu okula başlattığınız için suçluluk ya da kaygı duyuyorsanız, büyük olasılıkla çocuğunuz da bunu hissedecektir. Unutmayın ki sizin kaygınız çocuğunuzun kaygısını artıracaktır. Çocuğu okula gönderme konusunda siz; anne-babalar kararlı, sakin ve emin davranırsanız çocuk da kendini o kadar güvende hisseder.
Eğer çocuğa seçme şansı verirseniz, doğal olarak annesi ile kalmak ister. Ancak çocuğunuz kendisi için doğru olanı değerlendirme kapasitesine sahip değildir. Bu nedenle okula başlamak gibi çok önemli bir kararda sizlerin tutarlı olması gerekir. Çocuğunuzun, istemediği zaman okuldan alınacağını bilmesi veya bunu sezmesi, okula uyumunu ve düzenli devam etmesini zorlaştırır. Bu nedenle, okul ile ilgili önemli bir sorun ya da hastalık durumu olmadığı sürece, ona okuldan ayrılmasının söz konusu olmadığını kesin bir dille anlatmalısınız. İlk birkaç gün çocuğunuzun yeni ortama güven duyması ve aşinalık kazanması için öğretmenlerin önerileri doğrultusunda annesi veya babası okulda belli bir süre kalabilir. Ancak bunun fazla uzamamasına dikkat etmelisiniz. Çocuğa önce okulunu ve öğretmenini tanıtmalısınız. Okula bırakırken vedalaşma süresini kısa tutmalı ve tutarlı davranmalısınız.
Çocuğunuza karşı açık olun, okul ve öğretmeni ile ilgili doğru olmayan, abartılı şeyler anlatmayın. Çocuğunuza “Ağlarsan seni okula almazlar” gibi sözler söylemekten kaçının. Bu gibi ifadeler çocuğunuzun okulla ilgili olumsuz düşünceler geliştirmesine neden olabilir.
Sabahları okula gitmeden önce birlikte kahvaltı edin, onu okula kendiniz uğurlayın. Çocuğunuz okula gitmeye hazırlanırken son dakika uyarılarından kaçının. Bu sadece çocuğunuzun huzursuz olmasına yol açar.”