Arkadaş burası benim de ülkem

Arkadaş burası benim de ülkem
EVET polis, “onun polisi”...
Hiç şüphe yok, “genelkurmay başkanı, onun genelkurmay başkanı...”
Çok iyi biliyoruz, “memur, onun memuru...”
Kendimiz kadar eminiz, “devlet onun devleti, bakan onun bakanı, milletvekili onun milletvekili...”

* * *

Her şeyimizin sahibi o...
En muktedirimiz, en kudretlimiz, en bilenimiz, en yanılmazımız, en mağdurumuz, en mağrurumuz...
Ama bir şey var ki, hâlâ tamamı onun değil...
Bana da yer var ve oradan haykırıyorum.
“Benim ülkem...”

* * *

Göğsümü gere gere mırıldanıyorum.
Benim vatanım...
Hele hele yaz ayları geliyor ya...
O mevsimlerde içimdeki ses yerinde duramıyor.
Zapt edemiyorum o nakaratı...
“Kusura bakma arkadaş, burası benim de ülkem.”

* * *

Bu yaz var ya, hani şu dekolte mevsim...
Zorla tesettüre büründürülmüş heyecanlarımı azdırıyor.
Karşı koyamıyorum... İçim kıpır kıpır... Memleketimin karakışında sansürlenen duygular bir anda soyunuyor...
Fikirlerim açılıp saçılıyor, dekolte bir havada dolaşıyorum.
Benim mahallemin yazları güzeldir...
Gel arkadaş, ne olursan ol gel... Kapımız açık...
Burası senin de ülken, benim de...
Kes şu tehditleri, bastır şu belagatinin altında inim inim inleyen şehvetini...
Gel dar etmeyelim şu 770 bin kilometrekareyi birbirimize...
Al eline kâğıdı-kalemi, yap hayat hesabını...
Bak bakalım kaç yazın kalmış önünde...
Böyle harikulade dekolte mevsim...
Kaç tane kalmış...

Erdoğanların Urla’ya yerleşmesini bekliyorum

BAŞBAKAN Erdoğan’ın Urla’daki evleri tamamlanmış.
Fotoğraflarını gördüm.
Güzel bir koy. Harika bir devasa iskelesi var. İnşallah orada güzel günler geçirirler.
Bazıları bozuluyor ama ben “Keşke Erdoğanlar yazlarını, ilkbaharlarını, sonbaharlarını orada geçirseler” diyorum.
Urla havası ve kültürü insanı özgürleştirir.
Ayrıştırmaz, birleştirir.
Erdoğan oraya gelir sokaklarda insanlarla sohbet ederse, Türkiye’nin öteki tarafını da görür.
Bir şeyi daha öğrenir.
Durmadan yeni bir İstiklal Savaşı verdiğini söylüyor.
Oradaki insanlar geçmişte gerçek bir İstiklal Savaşı verdiler.
Sonunda onları denize dökmek isteyenler denize döküldü...
Urla güzel tarih dersleriyle de doludur.

Her yaz o güzel Okluk Koyu’nu hatırlıyorum

GÖKOVA’daki evim, Okluk Koyu’nun karşısında bir yerde.
Her yaz karşıya bakınca, rahmetli Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ı hatırlıyorum.
Okluk Koyu’na yazlık bir Cumhurbaşkanlığı rezidansı yaptırmıştı.
Sabah gazetesi “Yazlık sarayı” diye yazınca Özal beni davet edip evi göstermişti.
130 metrekarelik küçük ve basit bir evdi.Genel sekreterlik personeli ve korumalar karavanlarda kalıyordu.
Özal, papağanını omzuna alarak poz vermişti.
O fotoğrafı ölümünden sonra Hürriyet’in birinci sayfasının neredeyse tamamına yayarak vermiştik.
Her yaz o koyu hatırlıyorum.
Ve o tarafa her bakışımda Özal’ı ne kadar özlediğimi anlıyorum.

Spotify listelerimden bir ev lounge listesi

ÖNCE Sicilya, sonra Bodrum...
Tabii bol bol müzik...
Kulaklıkla ve yüksek sesle.
İşte eski ve yenilerden bir yaz Top 5’ı:
- CAECILIE NORBY “Like a Rolling Stone”.
Bob Dylan’ın bir ömür boyu dinlediğim şarkısının harika bir caz versiyonu.
Özellikle akşamüstleri evde bir lounge havası yaratmak istiyorsanız.
- THIEVERY CORPORATION “Decollage”.
Güneş tam batarken veya hafif karanlık müziği...
Fransızcanın güzelliği de bonusu.
- DAMIEN POYARD “Une Guitare Dans La Nuit”.
Akşamı karşılamak için harika bir şarkı.
Hiç yanıltmaz. Akordeon, size sonsuza kadar Akdenizli kalacağınızı anlatır.
- I MUVRINI “Li Da”.
Akdeniz ayini başlıyor. Biraz hüzün lazım. Ama hareketli, ritmik bir hüzün.
Hepsi burada.
- I MUVRINI “A Te Corsica”.
Dolunay geceleri için kapanış müziği. Biraz hayatta kaybettiklerimize, henüz bulamadığımız için henüz kaybetmediklerimize ağıt.
Ağır ama damardan...
İyi geceler.