Yılmaz ailesinin dramı
Güncelleme Tarihi:
Yaşadıkları maddi sıkıntılar nedeniyle memleketleri Diyarbakır'dan İzmir'in Torbalı ilçesine göç eden Yılmaz ailesi sığındıkları elektriği suyu, kapı ve pen olmayan kulübede yaşam mücadelesi veriyor.
En küçüğü 5 en büyüğü 13 yaşında 5 çocuk annesi Keziban Yılmaz, AA muhabirine, yaptığı açıklamada yaklaşık 1 buçuk yıl önce iş bulabilmek umuduyla Diyarbakır'dan Torbalı'ya geldiklerini ancak iş bulamadıklarını, bu yüzden kocasının da kendilerini yalnız bırakarak gittiğini söyledi. Ev kiralayamadıkları için 7 Eylül mahallesinde buldukları elektriği, suyu, kapı ve pencereleri olmayan kulübede yaşama tutunmaya çalıştıklarını kaydeden Yılmaz, "Elektriğimiz yok gece olunca karanlıkta oturuyoruz. Su da akmıyor, camiden getirdiğimiz suyla idare etmeye çalışıyoruz. Çocuklarım sürekli hastalanıyor" diye konuştu.
Kış mevsimini, açlık, soğuk ve hastalıkla mücadele ederek geçirdiklerini anlatan Yılmaz şöyle konuştu:
"Kışın kapılara battaniye astık. Pencereleri ise poşetlerle kapladık. Bir yorganın altında çocuklarımızla ısınmaya çalıştık. Bazı günler hiçbir şey yiyemedik. Çocuklarımı hep oyunlarla kandırmak zorunda kaldım. Bazen de çok az erzakla, çocukların etraftan topladığı çalı çırpıyla yaktığımız ateş üzerinde yemek yapıyordum. Allah kimseyi bu hallere düşürmesin inşaallah"
Kimseye yük olmak istemediklerini, işleri olursa çalışabileceklerini söyleyen Yılmaz, şimdiye kadar durumlarını görenlerin yardımları sayesinde ayakta kaldıklarını belirtti.
"ÖĞRETMEN OLURSAM YOKSULLUĞU HERKESE ANLATACAĞIM"
Yaşadıkları tüm zorluklara rağmen çocuklarını okutmaya çalıştığını dile getiren Yılmaz, "Okuyorlar ama yarım yamalak. Kitapları olsa defter ve kalemleri olmuyor. Üstleri olsa ayakkabıları olmuyor. Her gün aç gidip aç geliyorlar. Bazen gitmiyorlar" şeklinde konuştu.
Evin büyük çocuğu 13 yaşında ki Seyran Yılmaz ise en büyük hayalinin okuyup öğretmen olmak olduğunu söyledi. Seyran, "Eğer okuyabilirsem öğretmen olacağım. Aileme ve vatanıma faydalı bir insan olmak istiyorum. Yokluğun ve fakirliğin ne demek olduğunu herkese anlatacağım" şeklinde duygularını dile getirdi. Kızı ve torunları ile birlikte kalan 65 yaşındaki Seyro Yılmaz ise, sağlık güvencelerinin olmadığını, yaşlılık maaşının bağlanması için başvurduğunu ancak bir türlü çıkmadığını belirterek, "Neden bana yaşlılık maaşı çıkmıyor. Çıksaydı hiç olmazsa alacağım parayla bir nebze de olsa çocuklara yardımcı olurdum" dedi. Çocuklarının çok zor durumda olduğunu sözlerine ekleyen Seyro Yılmaz, yetkililerden ve hayırseverlerden yardım elini uzatmalarını istedi.