Görümcemden nefret ediyorum

Sevgili Güzin Abla, ben 24 yaşındayım ve üç aylık evliyim. Annem eşim Doğulu diye evlenmeme izin vermedi. Üç yıl bekledim ancak annem kararından caymayınca eşime kaçtım. Düğünümüz yapıldı her şey yolunda ve güzel gidiyordu. Ancak ben Trakyalı olduğum için kültürel farklılıklarımız vardı.
Ben çok sosyal bir insan olduğum için eşim ve ailesi ile yaşam şeklimiz pek benzemiyordu. Ben buna rağmen eşimin ailesine ayak uydurmayı başardım. Arada ufak tefek denecek şeyleri görmezden gelmeye çalıştım ta ki eşimin kız kardeşi bizle kalmaya başlayıncaya dek...
Görümcem bir haftadır bizimle kalıyor, ben de her gün sinir krizi geçiriyorum. Kendime engel olmak istiyorum ama olamıyorum. Eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz, ben işten geldikten sonra hafta sonları hep beraberiz.
Eşimle yatak odamız dışında hiç yalnız kalamıyoruz. Affedersiniz ama ben eşimle sadece bana yatakta kocalık yapsın diye evlenmedim. Ben onun için ailemi terk ettim... Oysa o kız kardeşine ve annesine çok düşkün. Devamlı onlara karşı sevgi gösterisi içinde, durum böyle olunca ben de doğal olarak eşimi kıskanıyorum.
Kız kardeşi bizde kalmaya başladığından beri bu durum tamamen belirginleşti. Ayrıca benim fazlasıyla takıntılarım var. Aşırı derecede kıskancım ve eşim bunu bildiği halde bana inat gibi kardeşine daha çok sevgi gösteriyor.
Bir yandan da “Sen önceden böyle değildin, çok değiştin, artık insanlara katlanamıyorsun. Kız kardeşimle iyi geçinmelisin, o çok iyi bir kızdır” gibi şeyler söyleyip beni daha da fazla kızdırıyor. Belki bunlar büyütülecek şeyler değil ama eşim onun üstüne düştükçe, ben de kardeşini düşman gibi görmeye başladım. Artık resmen nefret eder oldum. Hiç huzurum kalmadı...
Ne mutluluğum, ne kocam, ne kadınlığım, hepsini unuttum bu süre içinde. Ne yapmam gerek; bana yardımcı olursanız çok sevinirim. Adımın sizde gizli kalacağına inancıyla yazdım, çünkü eşim duysa beni boşayabilir bile...
Rumuz: Bir akla ihtiyacım var

Sevgili kızım, anladığım kadarıyla, görümceni gerçek anlamda bir takıntı haline getirmişsin. Eşini ailesinden, annesinden ya da kız kardeşinden böylesine kıskanman, onu hiçbiriyle paylaşmak istememen her şeyden önce seni huzursuz eder. Oysa bu durumu normal karşılamalısın.
Hatta eşinin böyle sevgi dolu olmasından mutluluk duymalısın. Aynı şekilde seni de sevdiğinin bir belirtisidir bu. Zaten büyük zorluklarla bu yuvayı kurabilmişsiniz. Şimdi ortada hiçbir sorun yokken, sırf kafana bu anlamsız kıskançlığı taktığın için hem kendini hem de eşini mutsuz ediyorsun bana kalırsa.
Eşinin ailesiyle iç içe yaşamanız belki zaman zaman senin için rahatsız edici olsa da, bu durumu kendi lehine çevirmek senin elinde. Eşinle sık sık dışarı çıkmak, gezmek, bir yerlere gitmek için bahaneler bulabilirsin. Bu şekilde de baş başa zaman geçirebilirsiniz.