Özerklik İzmir’e bulaştı

İZMİR Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu kapatılan İzmir İl Özel İdaresi’nin dağıtılan mallarıyla ilgili “Kararlıyız İzmir’in bir çöpünü dahi vermeyeceğiz” diyordu. Aydın Büyükşehir Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu, Aydınlıların vergileriyle sahip olunan Aydın İl Özel İdaresi mallarının sadece yüzde 2’sinin belediyeye verildiğini, Denizli’de ise yüzde 95’inin AK Partili Büyükşehir Belediyesi’ne verildiğine dikkat çekiyordu Banu Şen’le yaptığı söyleşide.
‘Bizimkiler ve ötekiler’ yönetim tarzıyla belediyelere farklı uygulamalar ‘Bağımsız Ege Cumhuriyeti’ şakalarını artırdı. İşin ilginci, “İzmir demokratik özerkliğini istediğinde” başlıklı T 24 haber sitesinde yayımlanan yazısından sonra, aslen Ödemişli olan yılların gazetecisi Aydın Engin, çoğu olumlu e-posta geldiğini belirtip, “Keşke, Kastamonu, Erzurum, Kırklareli filan deseymişim” diye yazdı.

Tek adam kaygısı

TEK adam rejimi kaygıları artarken, çaresizlikten ne yapacağını bilemeyen bazı kesimlerin inanmasalar bile ‘Acaba’ diye demokratik özerkliği konuşmaya başlaması dikkat çekici.
‘Demokratik özerklik’ dış politika, savunma gibi bazı görevleri merkezi devlete bırakıp geri kalan tüm yaşam alanlarındaki yetkileri yurttaşın eline vermek olarak özetleniyor. Aydın Engin’e göre yerel yönetimlerin güçlenmesine en büyük itiraz, Merkezi devletin olanaklarından ceplerini ve egolarını şişiren devlet asalakları ve demokrasiden nefret edenlerden geliyor.
Kısa bir süre önce Ertuğrul Özkök “Biz artık millet değiliz Adeta birbirini ortadan kaldırmaya ant içmiş insanlar gibi, zoraki duygularla yan yana yaşıyoruz. Adı konmamış, manevi konfederasyona çevirdiğimiz bir ülkemiz var...” diye yazmıştı.
Yazar Oya Baydar’a göre ise, “Üç Türkiye” (Kemalist-Batılı-laik kesim; Müslüman muhafazakâr kesim; Kürtler) çoğulcu, zenginleştirici bir ortaklaşma, birleşme yerine, ayrışma ve çatışmaya sürükleniyor. Bu sıkıntı ancak, merkeziyetçi yönetim yapısının, yerele ağırlık veren, yerinden yönetimi sağlayan ademi merkeziyetçi bir yapıya dönüşmesiyle aşılabilir.
Daha önce akıllara bile getirilemeyen düşüncelerin bugün çözüm olarak konuşulması zor bir yeni dönemin işareti olabilir.