Evlenmek istiyorum, demeye utanıyorum

Merhaba Güzin Abla, ben Almanya’da yaşayan, düzgün, temiz bir ailede büyümüş bir genç kızım.

Okulumu bitirdim ve şu an çok iyi bir şirkette dış ticaret üzerine mesleğimi yapıyorum.

Ama bunlar beni mutlu etmeye yetmiyor.

Dört yıldır biriyle çıkıyorum ve ilişkimiz çok iyi gidiyor Allah’ıma şükürler olsun. Erkek arkadaşım artık evlenmek istiyor.

O da, ailesi de sürekli bana “Ailenle konuş” diye baskı yapıyor.
Ben evleneceğim adamı bulduğuma eminim ablacığım ama ailemin yeri bambaşka...

O kadar utangaç ve çekingenim ki, bir ilişkim olduğunu bile anneme anlatamaz, bir komşumuza söyletirdim.

Annem karşı değil ilişkimize. Çünkü erkek arkadaşım okumuş, dinine düşkün, çok temiz bir insan ama ailem evlenmemi kabul etmiyor Güzin Abla.

Benden büyük bir ablam var, önce onun evlenmesi gerektiğini söylüyorlar.

Oysa o evlenmek istemiyor ama aileme anlatamıyorum.

Ailemin karşısına geçip “Ben evlenmek istiyorum” demeye utanıyorum ama bir yandan da zamanı geldiğine inanıyorum.

Ne yapsam iki taraftan biri kırılıp üzülecek ama biz böyle yasamaktan da bıktık ve artık bir aile kurmak istiyoruz.

Lütfen bana akıl ver...

*Rumuz: Çaresiz kaldım

"Sevgili kızım;

Utangaçsın, anladım... Çekiniyorsun tamam da, bu da sonuçta senin hayatın ve belki de ayağına gelen bu fırsatı kaçırmak üzeresin.

Ne demek ailenin karşısına geçip evlenmek istediğini söylemekten utanmak?

Ailene o gençle evlenmek istediğinizi ve ailesinin de gelip seni onlardan isteyeceğini söyleyeceksin, hepsi bu.

Artık yüzyıl önceki gelenekler mi kaldı; ablan hayatı boyunca evlenmeyecekse sen de mi onunla birlikte bekar kalacaksın? Böyle saçmalık mı olurmuş?

Bir an önce aileni hazırla, bu düşüncelerinin yanlışlığını onlara söylemekten kaçınma.

Meslek sahibi, aklı başında, eğitimli bir genç kıza hiç yakışıyor mu bu tavrın?"