“Kaybettik” diyen yok

* Liderler bu seçimi yerel olmaktan çıkardılar, bir genel seçim havasında yürüttüler. Hatta referanduma dönüştürdüler. O yüzden sonuçlara sadece bir önceki yerel seçim sonuçlarına göre değil, birkaç açıdan bakmakta fayda var.
* Ege Bölgesi açısından bakıldığında aslında büyük sürprizler yok. Çanakkale, Muğla, Aydın’da CHP’nin seçimi kazanacağına kesin gözüyle bakılıyordu. Balıkesir ve Uşak AK Parti’ye daha yakındı, Manisa’da da MHP’nin birinci parti olduğu netti. Denizli’de başlangıçta AK parti rahattı; ancak son virajda CHP’nin atakta olduğunu gördük. Ama bu da sonucu değiştirmeye yetmedi, Denizli AK Parti’nin oldu.
* İzmir’de AK Parti en güçlü adayıyla yarıştı. Binali Yıldırım; Başbakan Erdoğan’ın en güvendiği isimdi. Başarılı bir bakanlık dönemi geçirmiş; Türkiye’nin en önemli projelerine imza atmıştı. AK Partililer en baştan bu yana Yıldırım’ı istedi; Binali Bey’in aday gösterilmesi teşkilatın da moralini yükseltti. Binali Yıldırım sonuçlardan belki memnun değil, ama AK Partililer İzmir’deki sonuçları her şeye rağmen bir başarı olarak yorumluyor.
* CHP’de seçimi kazanmış olmanın sevinci var. Ama bu, biraz da buruk bir sevinç... Bir önceki seçimde 30 ilçenin 29’unu kazanan CHP; bu sefer 6’sını AK Parti’ye, 2’sini MHP’ye kaptırmış oldu. Şunu söyleyebilirim; CHP’lilerde hayal kırıklığı bir süre daha devam eder.
* Böyle dönemlerde meydanların karşılaştırmasını yapmak ne kadar doğru bilemiyorum. Ama gövde gösterisine dönüşen Gündoğdu mitingi CHP’lilere göre sandığa tam yansımadı. Partiler büyük ihtimalle seçim sonrasında sonuçları masaya yatıracaklardır. Ancak en büyük tartışmanın CHP’de olacağını söyleyebilirim.
* MHP; İzmir büyükşehirde değil belki, ama bazı ilçelerde sürprizler yaptı. Büyükşehirde oylar geçen seçimde ağırlıklı olarak CHP’ye kaymıştı, bu sefer AK Parti’ye de giden oylar oldu.
* Her şeyin her şeyle karıştığı bir seçimde; tabii kaybeden de olmuyor. “Kaybettik...” diyen yok. Siyasetçiler “Kazandık...” demenin bir yolunu çok güzel buluyor.

30’da 30 iddiası

Binali Yıldırım; “30’da 30 alırız” demişti.
Murat Taşer; “30’un yarısını şimdiden aldık; diğer yarısına bakıyoruz” demişti.
Aziz Kocaoğlu; “30’un da 30’unu alırız; kesin...” demişti.
Hiçbiri olmadı.
Elbette siyaset bir iddia işidir. Siyasetçi; yakın çevresini motive etmek için bu sözleri söyleyecektir, çıtayı yüksekte tutacaktır.
Ama zaten her şeyin her şeyle, projeden çok iddiaların, yaşadığımız kentten daha çok Türkiye’nin konuşulduğu bir dönemde, kimse de bunları sorgulamadı.
“30’da 30” iddia olarak kaldı.

BİNALİ YILDIRIM
* Dengeli bir liste yaptı. Daha çok deneyimli, tanınan, bilinen, kazanmasa da oyları artırabilecek isimleri tercih etti. Örneğin İlknur Denizli, Necip Kalkan, Cemil Şeboy, İlhan Kaya... Öyle de oldu; kazanamadılar ama oyları artırdılar.
* Çok çalıştı. Zaten çok çalışacağını biliyorduk. Liman operasyonu, twitter gibi çok önemli konuların baskısını hemen atlattı, genel siyasetteki deneyimini yerele de taşıdı. Kendisi sonuçlardan memnun olmasa da; AK Partililer seçimi kazanamamanın üzüntüsüyle birlikte yine de mutlular...

AZİZ KOCAOĞLU
* Aslında bütün anketler Kocaoğlu’nu önde gösteriyordu. Fark da 15 civarındaydı. Aziz Bey; “AK Parti 30’un altına gelir, CHP de 60’a yaklaşır” dedi. AK Parti 35, CHP 50 oldu. Anketler doğru çıktı; Kocaoğlu biraz yanılmış oldu.
* CHP İzmir’de 30 ilçenin 29’ununu elinde tutuyordu. Şimdi bu sayı 22’ye indi. Metropol ilçelerde Kocaoğlu’nun imzası olduğu kesindi, diğer ilçelerde genel merkezle İzmir arasında bazı isimler konusunda anlaşmazlıklar vardı. Sonuç olarak; CHP’nin İzmir’i “Çok garanti...” gördüğü gerçeği ortaya çıktı. Seçim demek ki garanti değilmiş.
* Aziz Kocaoğlu kimseye nasip olmamış bir şeye daha imza attı. Üç dönem üst üste başkan olan bugüne kadar kimse yoktu. Bu aslında ağır bir yük... Kocaoğlu’nun bu döneminin diğerlerinden farklı olacağını düşünenlerdenim.

DSP’NİN ADAYLARI
CHP’liler kayıp ilçelerdeki faturayı DSP’li adaylara kesiyorlar. Daha doğrusu CHP’den aday gösterilmeyince ağırlıklı olarak DSP’den başkan adayı olan isimlere bu eleştiri oklarını yöneltiyorlar. Bazı yerlerde bu kaymanın etkili olduğu gerçek... Ama şunu hatırlatmak isterim. Bu isimler DSP’den aday olduklarında “Bir şey olmaz...” diye yorumlayanlar olmuştu. Demek ki; “Bir şey olmaz” demekle olmuyormuş. Bazen bir oyun bile etkisi oluyormuş.

99’dan bu yana sosyal demokratlar
İzmir’de 99’da Ahmet Piriştina’yla başlayan sosyal demokrat iktidar; üçüncü döneminde Aziz Kocaoğlu’yla devam ediyor. Bu tablo yerelde de, genelde de böyle... Bakalım; İstanbul ve Ankara’da AK Parti lehine esen rüzgar; İzmir’de daha ne kadar devam edecek.

Tansiyon düşmez

Yazmıştım. Bir daha yazayım. “30 Mart bitti; sonuçlar alındı artık rahatlarız” diye düşünüyorsanız. Bu rahatlamanın kısa süreceğini, Mayıs ayıyla birlikte Cumhurbaşkanlığı için siyasetin tansiyonunun yeniden yükseleceğini söyleyebilirim. Çünkü bizim siyasetçilerimiz gerginliğin; oylarını artıracağını düşünüyorlar. En güzel öneriyi Milliyet’te Prof. Murat Tuzcu yapmış. “Siz en iyisi kalbinizi bu siyasi atmosferde belirli aralıklarla kontrol ettirin...”