Öğretmenime aşık oldum, onu çok kıskanıyorum

Sevgili Güzin Abla, ben 16 yaşında bir kızım. İstanbul’da yaşıyorum ve kız meslek lisesinde okuyorum.
Dersimize giren bir meslek hocamız var. Okuldaki herkes onu konuşuyor, herkes onu beğeniyor.
Bana gelince... Ben ona resmen aşık oldum!
Sınıfa her geldiğinde kendimi çok iyi hissediyorum, kalbim heyecanla çarpıyor. Okulda olmadığı zaman ise çıldırıyorum. Vakit geçmek bilmiyor.
Bir de onu okuldaki kızlardan kıskanıyorum.
Diğer öğrencileriyle konuşmasını hiç istemiyorum.
Bu durum bana artık rahatsızlık vermeye başladı.
Ben de farkındayım yanlış bir şey olduğunun, sonuçta o bir hoca ama hiç aklımdan çıkmıyor...
Her yerde onu arıyorum. Her yerde onu görüyorum. Okulda hep onu bekliyorum.
Güzin Abla ne olur derdime derman bulun.
Bu durum bana üzüntü vermeye başladı.
Kaç defa unutmayı denedim ama olmadı.
Bir dakika aklımdan çıksa, iki dakika sonra yine aklıma geliyor.
Ne olur yardım edin.
Rumuz: Masum aşk

16 yaş, işte böyle takıntıların, tutkuların, anlamsız ve başı sonu olmayan aşkların yaşıdır kızım.
Henüz kalbin gerçek bir sevgiyle titremeden önce ya sınıf öğretmenine, ya bir şarkıcıya, bir aktöre, ya karşıdaki komşunun oğluna takılırsın, ya bir futbolcuya ya da ağabeyinin erkek arkadaşına tutulduğunu zannedersin.
Bir erkek figürü olarak en sık gördüğü kişidir o...
Hele bir de yakışıklı ve herkesin beğendiği biriyse, artık tutma gitsin!
Bir de üstelik sadece kızların okuduğu bir okula gidiyorsan...
Ben de senin yaşındayken Alain Delon’a kaptırmıştım kendimi.
Gece uyumadan önce onu düşünürdüm, bir filmde onunla birlikte rol aldığımı hayal ederdim.
Fotoğraflarını okulda sıramın kapağına yapıştırır, açar açar bakardım.
Annemin bir gazeteci arkadaşı onunla röportaj yapmaya Fransa’ya gittiğinde bana imzalı bir fotoğrafını getirmişti, çıldırmıştım sevinçten.
Ama daha sonra bunun bir hayalden öteye geçemeyeceğini anladım tabii...
Çocukluktan genç kızlığa geçtiğimde, gerçek erkek arkadaşlarım olduğunda, gülüp geçmişimdir bu tutkuma.
Ama hâlâ onun bir fotoğrafı var çalışma odamda. Hem de son zamanlardaki yaşlanmış haliyle!
Bu duygular da işte gençliğin bir belirtisi. Ancak bunları çok fazla ciddiye almamalısın.
Bak, mantığın zaten yanlış olduğunu kabullenmiş bile. İnan bana, kısa zamanda “Ne çocuklukmuş!” deyip geçeceksin...

Sayenizde o kadar çok yardım aldık ki

Zor durumdaki bir ailenin yeni doğacak bebekleri için size yazdığım yazı sayesinde o kadar çok yardım alındı ki... Bu zamanda insanlarımızın bu kadar duyarlı olduğunu görmek bizleri çok mutlu etti.
Kıyafetler, bebek bezleri, şampuanlar, kremler, anne için gecelik, çamaşır, emzirme petleri, anakucağı, biberonlar, beşik... Hepsi de tertemiz, nerdeyse hiç kullanılmamış.
Ayrıca bebeğimiz için yeni alışveriş yapmış olanlar da vardı.
Bugüne kadar 35 kişiden yardım aldık. Yani 35 yeni dostumuz oldu. Her birine ayrı ayrı teşekkür mesajı attım.
Size ise nasıl teşekkür edeceğimizi bilemiyoruz. Bu yardımlar sizin sayenizde oldu.
Küçük annemiz de size ömür boyu dua edeceğini iletmemi istedi.
Sizi sevgiyle kucaklıyorum. Allah razı olsun.
Jülide

Çok sevindim Jülide Hanım. Benim okurlarım işte böyle duyarlı insanlardır. Ben de onlara sizin gibi binlerce kez teşekkür ediyorum.