İş evliliğe gelince “Kapanmazsan olmaz” dedi

Güzin Abla, bir konuda fikrinizi almak istiyorum...
Erkek arkadaşımla gayet güzel giden bir ilişkimiz vardı.
İlişkimizin başında, aile yapılarımız farklı olduğu için ona “İleride kapanmamı ister misin?” diye sormuştum. O da “Benim senden böyle bir şey istemeye hakkım yok” demişti.
Aradan 2.5 yıl geçti, benim okulum bitti.
Sanki olacakları hissetmiş gibi, ona “Benimle evlenmeyi düşünüyor musun?” diye sordum. “Bu halinle hayır, kapanmazsan olmaz” cevabını verdi.
Yıkıldım... 2.5 yılımı ona vermiştim, onu çok sevmiştim...
Bu durumda ister istemez ilişkimizi sonlandırdım.
Sonra aradı, “Tamam, istediğin gibi olsun. Yeter ki barışalım” dedi ama güvenemedim ve kabul etmedim.
Ayrılalı bir yıl oldu, onu hâlâ unutamadım. Rüyamda görüyorum, ağlayarak uyanıyorum, kalbim acıyor.
Başka birine de güvenip hayatıma sokamıyorum. Biriyle konuştuğumda bile karşımda onun olduğunu hayal ediyorum.
Onu çok sevmiştim. O kadar çok sevebileceğim biri olamaz bir daha. Ama ona da yeniden güvenemem.
Nasıl düzeleceğim, bu durumdan nasıl kurtulacağım, lütfen bir tavsiyede bulunun...
Rumuz: Ada

Sevgili kızım, madem kapanmaya niyetin yokmuş, ta başından yanlış yapmışsın. Ona “Kapanmamı ister misin?” diye sorduğunda kaybetmişsin davayı, çünkü ona taviz vermişsin o anda. “Sen ne istersen öyle yaparım” demek istemişsin. O da buna dayanarak, iş evliliğe gelince sana “Kapanmadan olmaz” diyebilmiş. Sen kapanmayı düşünmediğine göre, ne diye böyle bir soru yönelttin ki ona?
Ancak bu beraberliğin zaten yürümeyeceğini de söyleyeyim sana. İş evliliğe gelince, aileler arasındaki açık fark sürtüşmeye dönüşecekti. “Ailelerin önemi yok” deme sakın, evlilikte inanılmaz önemi var. Aklının almayacağı kadar hem de...
Siz birbirinizi çok sevseniz de bu sürtüşmeler, sizi de etkileyecek ve ayrılığa kadar sürükleyecekti, inan bana.
Bir de şöyle düşün istersen; bu genç seni gerçekten sevseydi, bu konuyu ayrılığa kadar götürmezdi, senin düşüncelerine ve kararlarına saygı gösterirdi.
Bence zararın neresinden dönülse kârdır.