Bir anlık öfkeyle “ayrılalım” demek şımarıklık değil mi?

Ah kızlarım ah! Bu şımarıklık, bu bencillik, bu “ne olursa olsun ama benim yanımda olsun” takıntısı, bu ilk kırgınlıkta hemen “ayrılalım” blöfü...

Haberin Devamı

İşte böyle kalakalırsınız ortada! Blöf tutmuyor, adam sizin bir anlık öfkeyle yaptığınız çıkışı yediremiyor. Hem de genç adam, aklı fikri babasındayken, en sıkıntılı ve sorunlu anlarını yaşarken, böyle bir tepkiyle karşılaştığında elbette ki “Aman yapma etme, beni bırakma” demeyecek. Çok kırılacak, hem de çok. Öyle basit bir özür dilemeyle geçmeyecek kadar kırılacak. Çok da haklı. Çünkü hayat sadece sevgili olup heyecanlar yaşamaktan ibaret değil. Bazen çok acı anlar, çok üzüntülü günler yaşanıyor. Gerçekten seven insanın, bu zamanlarda sevdiğinin yanında, ona destek olması gerekmez mi? Şimdi bilmem onu nasıl geri döndürecek. Ama belli ki zamana ihtiyaç var. Ve de kendini değiştirmesine. Biraz olgunluk lütfen!

“Sana en ihtiyacım olan zamanda bana veda mı ediyorsun?” dedi
Feyza Ablacığım, size daha önce de yazmıştım. Tavsiyeleriniz sayesinde sevdiğimle ilişkimiz rayına oturdu ve üç ay boyunca tek tartışma dahi yaşamadık. Öncelikle bunun için size sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
Erkek arkadaşımla birbirimizden yaklaşık 10 saat uzaklıkta, farklı şehirlerde yaşıyoruz. O, kariyer sahibi, genç yaşına rağmen kişiliği oturmuş harika bir insan. Bana karşı ilgili, sevgi dolu biri. Ayrıca hayatına pek fazla da kız girmemiş. Benimle tanıştığı zaman “Bunca yıl seni beklemişim meğerse” demişti. Çok iyi anlaşıyoruz. Birbirimizin ikizi gibiyiz. Karakterlerimiz, düşüncelerimiz, her şeyimiz aynı. Düşünün ki zor bulunan bir kan grubumuz var; ikimizinki de aynı! İlişkimizden ailesi ve yakın arkadaşları haberdar. Özellikle arkadaşları, ona çok iyi geldiğimi her zaman söylüyor.

Fakat son iki haftadır çalıştığı kuruma yapılacak denetleme yüzünden gece gündüz çalışıyor ve gün içinde benimle pek fazla ilgilenemiyor. Gün içerisinde aramamasını pek problem etmiyorum ama akşam eve gittiği zaman konuştuğumuz o kısacık zaman diliminde beni mutlu edebilir diye düşünüyorum. Yine de bu konuyu ona açmamıştım. Ama bir anlık öfke sonucu aramızdaki tüm ipler koptu.

BİR ANLIK ÖFKEYLE “AYRILALIM” DEDİM
Erkek arkadaşım, ailesine çok düşkün biri. Babası rahatsızlandığında bu durumdan çok etkilendi. Hatta babasının sesini duyunca ağlamış. Ben de çok üzüldüm ve elimden geldiğince ona destek olmaya çalıştım.Son zamanlarda işinin yoğunluğu nedeniyle hep ben arayıp mesaj atıyordum. O gün, evde olduğu için ondan bekledim ve hemen hemen üç saat aramadım, mesaj yazmadım. Ondan ses seda çıkmayınca “Beni ne zaman hatırlayacaksın?” gibi sitemkâr bir mesaj attım. Keşke atmasaydım, çok yanlış bir zamanda atılmış yanlış bir mesajdı. “Ben de aynı şeyi senin için düşünüyordum. Aklım evde. Babam o haldeyken ne olur üstüme gelme” dedi. O an düşünemedim. Sonuçta babası rahatsız ve onlardan uzak bir şehirde eli kolu bağlı babasından gelecek iyi bir haber bekliyor. Bu durumda onun yanında olmam gerekirken ben ondan ilgi bekliyorum. Haklı olduğunu düşündüm ve özür dileyip onu ne kadar çok sevdiğimi söyledim. Fakat bana ailesini ne kadar önemsediğini içeren upuzun bir mesaj attı. Şaşırdım, “Herkes için ailesi değerlidir” dedim. İkimiz de birbirimize çok sinirlendik ve sadece “İyi geceler” deyip uyuduk. Sabah oldu, bir mesaj bekledim, gelmedi. Bir anlık sinirle ona ayrılmak istediğimi söyledim. Neye uğradığını şaşırdı. “Sana en ihtiyacım olan zamanda bana veda mı ediyorsun?” dedi.
Sonrasında “Senden hiç beklemeyeceğim bir davranıştı. İlişkimizin en başında birbirimize söz vermiştik, ne kadar tartışırsak tartışalım asla ‘bitti’ demeyeceğiz diye. Ama görüyorum ki sen sözünü çoktan unutmuşsun. Her zaman senin istediğini yaptım ve şimdi de öyle olacak. Madem ki düşünüp bir karar almışsın, bana da saygı duymak düşer. Hoşçakal” yazdı ve gitti sevdiğim adam. Düşünebiliyor musunuz böyle saçma bir sebepten dolayı ayrıldık. Birbirimize saygımızı asla yitirmediğimiz o güzel ilişkimiz bir anlık öfke yüzünden son buldu. Yemeden içmeden kesildim. Babasını merak ettim, mesaj attım. Daha iyi olduğunu söyledi. Konuyu ilişkimize getirdim ve özür diledim. Uzun bir mesaj attım ama cevap vermedi. Ardından aradım telefonu açmadı. Beni bu kadar seven biri hemen vazgeçer mi ablacığım? Tamam, yaptığım çocukluktu ama böyle bir sonla karşılaşacağımı bilemedim. Bana kızgın olduğu için mi böyle yapıyor yoksa gerçekten aklında da kalbinde de bitirdi mi beni? Rumuz: Çekilmez

Yazarın Tüm Yazıları