Hep erkekleri suçluyorsunuz!

Mesela, evli bir erkek ona çok yakınlık göstermiş, çok sıcak ve saygılı davranmış, çok kibarlık göstermiş. O da ona aşık olup beraber olmakta bir sakınca görmemiş. Adam zaman içinde eşini boşamayıp onunla evlenmeyince, “aldatıldım, bittim” diyor. Oysa esas aldatan sen değil misin? Yuvayı dağıtmak isteyen sen değil misin?
Ayrıca biriyle nikâhsız yaşıyor. Onun için köyünü terk edip İstanbul’a geliyor. Sevdikleri adamsa, bir kadın tüccarı. Satıyor onu fuhuşçulara. Sonra “kaderimin oyunu bu” diyor.
Yine başka bir husus: Makyaj yapmasını bilmiyor kadınlarımız. Aşırı pudra ile robot gibi oluyorlar, allığı abartarak yanakları yara gibi görünüyor.
Halbuki hafif ve dengeli geçişle doğal görünseler daha güzel olacaklar.
Rumuz: Yıldırım

Sevgili okurum, çok haksız davranıyorsunuz; hem bana hem de kadınlara karşı... Bunca yıldır bu köşeyi sürdü-rürken, pek çok değişik hayat öyküsüne şahit oldum.
Zaman zaman kadın okurlarımı payladığım, suçladığım da oluyor. “Kadınlar melektir”, demiyorum. Ama sizin abarttığınız gibi de değil. O örnek gösterdiğiniz adam sadece kibar davranmıyor resmen beraber olmak için diller döküyor, hatta eğer çalıştığı yerde önemli bir mevkide ise bunu da kullanıyor. Ta ki kadını kandırıp yatağa götürünceye kadar. Elbette kadının da suçu var ama elde ettikten sonra kadını bir paçavra gibi sokağa atan kim?
Kadınların da abarttığını biliyorum, bazen gözlerine kestirdikleri erkeği elde etmek için her türlü numarayı yapmaktan kaçınmıyorlar ama bu bir beraberlikse, bu işte iki kişi var. Bunu unutamazsınız.
Kadının aşık olunca, duygularına yenik düştüğü de bir gerçek. Gözü görmeyip, peşine takıldığı erkek tarafından tuzağa düşürülen de var. Ama kızın saflığından yararlanan kim? Bilmem sizi bir kadın çok mu üzmüş? Çünkü şu makyaj konusunda bile abartmaktan kaçınmamışsınız. Satırlarınızdan kadınlara karşı negatif duygularınız o kadar belli oluyor ki...