Şiddet gösteren erkekleri devlet tedavi etsin

Sıradanlaşmış bir haber…
Ancak her haberde olduğu gibi, yine göz göre göre gelen ruh hastası “koca cinayeti”.
Uzmanlara göre insanlar cinnet geçirmezmiş. Sadece öldürme veya yaralama olayı, var olan bir ruhsal rahatsızlığın nüksetmesiyle meydana gelirmiş.
Ne devletin ne de milletin kılını dahi kıpırdatmadığı kadın cinayetlerine nasıl çözüm bulunacak?
Erkek şiddeti nasıl son bulacak?
Bu soruya acımasızca öldürüldüğü için annesiz büyüyen çocuklar için yanıt bulmak zorundayız.
Bu haberlere baktığım zaman sürekli benzer tabloyla karşılaşıyorum: karısına saygı duymayan, onu bir hizmetçi hatta bir eşya gibi gören, aşırı derecede kıskanan, emeğini sömüren, çalışmayan, döven, söven, hayatı cehenneme çeviren, kan kusturan koca tiplemesi.
İşbirlikçisiz bu kadar eziyet olur mu? Olmaz. Vıdı vıdıcı bir kayınvalide veya kızlarını ancak kefeninle gelirsin diyerek geri gönderen aileler…
Kadına saygılı erkek çocuk yetiştirme formülü, toplumsal meyvelerini ancak birkaç nesil sonra vereceğinden konuya devlet el atmak zorunda.
Bana kalırsa kadın sığınma evleri yerine şiddet gösteren erkekler için rehabilitasyon merkezleri açmak gerekir. Kadını sürekli bir kaçış ve saklanışa yöneltmek yerine, karısını döven, tehdit eden, öfkesine hakim olamayan erkekleri bu tip merkezlere alıp tedavi etmek çok işe yarayabilir.
Kadın kocasından yana şiddet mağduru ve tehdit mi ediliyor? Al kardeşim koca kısmını rehabilitasyona… Başla tedaviye. Olmuyor mu? Haklarını sınırla. Mesela ehliyetini iptal et.
Yani sorun çıkaranı alıkoy.
Devletin vatandaşın can güvenliğini korumaktan daha önemli bir görevi olabilir mi?
Bunca kız evladı evlenip yuva kuruyorsa, saçma sapan psikopatolojik sorunu olan erkeklerin canına okuması için değil, hayal ve hak ettiği mutluluğu yaşamak için “evet” diyor.
Terkedilmek erkeklik gururuna dokunuyorsa, terkedilmeden önce adam olmayı beceremediklerinden olsa gerek diyorum.
Bu konudaki önerimde çok ciddiyim. Şiddet düşkünü erkekleri devlet rehabilite etsin.
Yoksa bu iş başka türlü çözülmeyecek. Öksüz kalan çocuklara sadece vah vah deyip unutacağız, o kadar.