Müsaadenizle

Karabasanlar.
Kötü rüyalar.
Kâbuslar.

*

Mesela şöyle şeyler:
- Canan Barlas, karanlık bir odada elindeki oyuncak bez bebeğe korkunç kahkahalar eşliğinde iğne saplıyor.
- Tarafsız Bölge’de bütün konuklar aynı anda stüdyoyu terk ediyor ve ben bir başıma orada öylece kalakalıyorum.
- Melih Gökçek tünel kazıyor, “Ne yapıyorsun” diye sorduğumda bilmiş bir edayla “Metro inşaatına başladık” diyor.
- Fatih Terim, Kasımpaşaspor’a atanıyor, Ünal Aysal “Ben de halk çocuğuyum” diye haykırıyor.
- Bizim House Kafe, “El Kaide”nin ana üssü haline geliyor.
Ve gördüğüm bu kâbusların ardından bana düşen kan ter içinde uyanmak.

*

Aklına güvendiğim birkaç arkadaşıma açıldım.
Durumumu anlattım.
Dediler ki:
Senin fabrika ayarlarına dönmen gerek.
En iyisi bir tatile çık.

*

Bu tavsiyeye uyarak birkaç günlüğüne uzuyorum buralardan.
Barlas’ların, Gökçek’lerin olmadığı uzak diyarlara doğru yelken açıyorum.
Sırf rüyamda yeniden mavi, yeşil falan görmek için.
Şimdilik kalın sağlıcakla.