İki cümle, bir kınama

Hak ettiği kınamayı da bütün partilerden aldı, kendi partisi CHP de onun adına kürsüden özür diledi. AKP grup yöneticileri ve AKP’li 20 kadın milletvekili de haklı olarak Genç’i protesto ettiği ağır sözlerle eleştirdiler.

İktidar partisinin bir muhalefet milletvekilinin bu yöndeki yakışıksız tutumuna bu sert tepki vermesi makul karşılanabilir. Ancak ister istemez akıllara iki ayrı örnek geldi.

GÜLDAL MUMCU’NUN ODASI BASILDI

Birincisi 2010 yılında MHP’nin bir gensoru önergesinin görüşmelerinde tansiyon yükselince oturumu yöneten Meclis Başkanvekili Güldal Mumcu  ara verme kararı aldı. Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç ve AK Parti Grup Başkanvekili Mustafa Elitaş, Mumcu’nun kürsünün arkasındaki, başkanvekillerinin soyunup giyindiği özel odası olan  odasına girerek tartıştı. Yani özel oda basıldı demek gerek. Orada Mumcu’nun üzerine yüründü, Sonrasında da Arınç, “Niyetim basmak olsaydı, tek başına mı giderdim” diye açıklama yaptı. Demem o bugün Genç’i kınayanlar o gün de bir kadın milletvekili ve o an Meclis’i temsil eden birine karşı uygulanan bu baskıyı da azıcık kınayabilselerdi.

NAZLIAKA’YA KADINLIĞI ÜZERİNDEN SALDIRI

Bu konuda ikinci bir örnek ise yine Bülent Arınç ile CHP Ankara Milletvekili Aylin Nazlıaka arasında yaşandı. Yine Meclis genel kurulunda Nazlıaka, Arınç’ın geçmişteki bazı sözlerini, ona doğru dönerek okuyordu. Arınç, “Bana bakarak konuşmayın” dedi. Sonra da Genel Kurulda söz kendisine geldiğinde, “Ben mahcup bir insanım zarif bir hanımefendinin bana bakarak konuşmasından mahcup olurum” yanıtı verdi. Nazlıaka’dan da “Bizler dişiliğimizle değil kişiliğimizle buradayız” karşılığı geldi. Arınç’ın bu seferki yanıtı ise şöyle oldu:

“Sizin bana bakmanızdan değil, kürtaj tartışmasında kendi organınızdan söz etmenizden utandım, yüzüm kızardı. Evli 2 çocuk annesi nasıl olur da kendi organından bahsedebilir,ben asıl ondan utandım.”

Bu sözler de ağır sayılması gerekmez mi? İşte bu sözlere de bugün Genç’i kınayanlardan küçücük de olsa bir kınama gelmedi.�