Megahits 2003’te en az beş hit adayım oldu

Birinci olan Sedat Yüce iyi bir sese sahip ancak bir solist olarak kimliğini bulmak için zamana ihtiyacı var gibi görünüyor. Fransa adına yarışan Soliman ise meğer Süleyman'mış ve öz be öz Türk evladıymış. Ama insan şarkısını Türkçe söyler mi canım?

Geçtiğimiz cumartesi 2. Akdeniz Müzik Yarışması Megahit'i izlemek üzere Fethiye'deydim.

Yarışmanın yapıldığı 27 Eylül akşamına kadar Lykia World'de yarışmacılarla birlikte konakladık.

Sözün özü ekipleri tanımak, müziğe bakışlarını anlamak için epeyce vaktim oldu.

Her şeyden önce Akdeniz'e kıyısı olan 19 ülkenin katıldığı Megahit 2003, geçtiğimiz yıla göre birçok açıdan büyük ilerlemeler kaydetmişti.

İstisnalar olmakla birlikte genel anlamda müzikalite yüksekti örneğin.

Şarkılar, aranjmanlar başarılıydı.

Fırsatını bulsa liste başarısı kazanacağına kesin gözüyle baktığım en az 5 hit adayım oldu.

Özellikle Yunanistan, Hırvatistan, Slovenya, İtalya ve İsrail'in şarkıları gerek uluslararası müzik yarışması kriterleri gerekse ticari potansiyelleri açısından dikkate değerdi.

Hangisi mi birinci oldu?

Hiçbiri olmadı. Jüri puanlama sonucunda Türkiye adına yarışan Sedat Yüce'nin 'Nereye Kadar' adlı şarkısını birinci seçti.

Kötü bir şarkı mıydı? Hayır. Ancak en iyi şarkı da değildi.

En azından benim sıralamama göre o 5 şarkının arkasından gelmesi gerekiyordu.

Madem ki bizim memleketin evladı, eleştirmeye Sedat'tan başlayayım.

Sedat Yüce İzmir doğumlu genç bir müzisyen. Halen İzmir Kent Orkestrası'nın solistliğini yapıyor. 2001 Yılı'nda Eurovision'da Türkiye'yi temsil etmişliği de var.

İyi bir sese sahip ancak bir solist olarak kimliğini bulmak için biraz zamana ihtiyacı var gibi görünüyor.

Vokal, Tarkan'la Burak Kut arası gidip geliyor.

Danslar ve sahne ise büyük oranda Mustafa Sandal'ı çağrıştırıyor.

Hazır birincilik rüzgarını da arkasına almışken piyasaya bir albüm çıkartmayı düşünüyorsa sevgili Sedat'ın işe bakışını biraz farklılaştırması gerektiğini düşünüyorum.

Piyasada aynı işi aynı şekilde yapan onlarca Sedat var çünkü.

Aslına bakarsanız özgün bir vokalist olmak o kadar da kolay değil. Sadece; mikrofonu eline her alanın şarkıcı, üç notayı bir araya getirenin de besteci olduğu ülkemizde değil tüm dünyada böyle.

Bu işin eğitimini almış olmak bile çoğu zaman yeterli olmuyor.

Şarkılarını çok beğendiğim İtalya ve Hırvatistan'da da benzer bir sorun vardı.

Biri Britney Spears ve boyband sound'unun peşine takılıp, onlar gibi şarkı söylemeye çalışırken, öteki Alanis Morissette'ten girdi Tori Amos'tan, Björk'ten çıktı.

Yarışmadaki en enteresan hadiselerden biri de Fransa adına yarışan Soliman'ın (evet Süleyman) öz be öz Türk evladı olduğunu fark ettiğim andı.

Tamam Türk evladı olmasına bir şey demiyorum; Fransız vatandaşıdır, olur. Ama insan şarkısını Türkçe söyler mi canım? Sanki Fransa yerine adam bulamamışlar da sokaktan çevirip sahneye çıkarmışlar gibi.

Şarkı da 'cemile, cemile yaktın cemile' diye giden son derece sıradan bir Türk pop'u şarkısı.

Sonuç olarak 'Cemile' iyi puan toplayamadı.

Süleyman'ın asıl niyetinin ise burada birilerinin dikkatini çekip albüm yapmak olduğu belli oluyordu.

Yarışmada; oturması, kalkması, şarkısı, vokali, profesyonelliği ile dikkatimi en çok çeken isim Yunanistan adına yarışan Nikos Vertis oldu.

İlk albümünü Universal Müzik etiketiyle Yunanistan'da çıkartmak üzere olan Nikos'un albümü, Türkiye'de de fena halde tutabilir.

Sonuç itibarıyla bu tip yarışmaların faydasına içtenlikle inanan biri olarak Megahit'in önümüzdeki yıllarda varlığını sürdürebilmesi için daha fazla desteklenmesi gerektiğini düşünüyorum.

Hem kaliteli pop müzik ürünlerinin ortaya çıkması hem de hak ettiği yerde olmayan Fethiye'nin marka değerini artırması açısından Megahit çok önemli bir organizasyon.