Arkadaşlığın en güzel tarifi
Güncelleme Tarihi:
Yaşı 70'in üzerinde bir arkadaşım. Eşli bir yemekte bize keman konseri verdi. Henüz bir yıllık bir "kemancı", yani virtüoz sayılmaz daha. Olsun, ufak tefek cızırtılara rağmen, biz gayretini çok beğendik ve onu bol bol alkışladık. Ama o, öyle bir itirafta bulundu ki, bence arkadaşlığın, arkadaş sevgisinin en güzel ifadesiydi...
Yaşı 70'i aşkın ama, hayır, "koca bebek" yanlış bir tanım olur, doğrusu, Fransızlar'ın dediği gibi "un grand enfant" yani ... "içindeki çocuğu yaşatan" bir insan...
Arkadaşım Viktor Albukrek'ten bahsediyorum. (Benim 60'lı, 70'li, 80'li yaşlarda çok "arkadaşım" vardır. Arkadaştan öte, akran diyeceğim ama, çoğu ruhen, kafa olarak, hayata bağlılık ve yaşama sevinci olarak benden gençtir aslında.)
Viktor, yetmiş yaşına rağmen çocukluğunun oyuncaklarını saklar, sergiler açar. Ve gerçek bir "meloman"dır. Bir müzik aşığı.
Burada anlatacağım anekdotu, gerçek arkadaşlığın ne olduğunu gösterdiği için seçtim. Arkadaşlığın saflığını, dayanışmasını, kardeşlikten öte sevgiyi, bütün temizliğiyle ifade ettiği için anlatmak istedim size.
Arkadaş grubumuzla, eşli bir yemekte biraraya geldik. Gecenin sürprizi iki amatör müzisyen arkadaşımızın vereceği mini konserdi. Biri piyanoda, diğeri kemanda...
İkisi de frak giymişti. Adını bilemediğim, ama tanınmış bir parça çalmaya başladılar.
Tabii keman, piyanoya göre çok "zor" bir âlet. Doğru biliyorsam eğer, perdeleri yok, notaları tamamen kulağa, tecrübeye dayanarak çıkarmak gerekiyor. Eh, Viktor da bir yıllık amatör kemancı, tabii henüz virtüoz değil...
Ufak tefek hataları oldu, keman arasıra biraz "feryat figan" idi, ama Viktor o kadar şevkle, öyle zevkle çalıyordu ki, biz amatör dinleyiciler, mini konserden büyük keyif aldık.
Yemekten sonra, müzisyenlere teşekkür ettik sıraya girip. İşte ben, yanaklarından öperken, Viktor öyle bir "itiraf"ta bulundu ki... sözleri kelime kelime zihnime kazındı. Arkadaşlığın, arkadaş sevgisinin en güzel ifadesi olarak.
- İyi çalamadığımı, ara sıra kulaklarınızı tırmaladığımı biliyorum. Ama ömür boyu keman çalmak istedim. Ancak 70 yaşında elime arşe alma imkanım oldu. Bir senede de ancak bu kadar öğrenebildim. Ama, üzerimde frak, böyle bir kitleye keman konseri vermeyi 70 senedir hayal ederim. Benim hatalarıma, cızırtıma, siz arkadaşlarımdan başka kim tahammül ederdi, kim böyle güleryüzle dinler, beni cesaretlendirirdi? Bana teşekkür etmeyin! Aslında siz, hoşgörünüz ve dostluğunuzla, bana asıl siz ikramda bulundunuz bu akşam...