Bekir Coşkun: Kaybolduk...

Bekir COŞKUN

GÖZLERİM daldı...Elimde tuttuğum Hürriyet'i düşünüyorum... Kendi kendime ‘‘Hürriyet işte bunun için büyük gazete’’ diyorum...

Öğrenci velilerinin gözleri görmeyen öğretmeni okuldan atmak için imza toplamalarını anlatan dünkü manşet, herkes gibi beni de götürüp bir kör kuyuya atıverdi...

Toplum olarak içinden çıkamadığımız kör kuyuya...

İşte bizim gerçeğimiz:

İsparta'nın Senir Beldesi Lisesi öğretmeni İbrahim Er'in görevden alınması için imza toplayan 43 öğrenci velisi, aslında bir anda toplum olarak yüzümüze bir ayna tutuverdiler...

Karısının elinden tutarak okula götürüp-getirdiği, henüz 29 yaşında, çocukları seven bir öğretmeni, sırf kör olduğu için istemeyecek kadar kayıp insanlar sadece o beldede mi?..

*

Etrafınıza bakın..

13 bin yapı kooperatifi kurmuş, bunun 12 bin 500'ünde kendi ortakları tarafından dolandırılmış bir başka toplum var mıdır?..

Hangimiz eve dönünce poşetten çıkan çürük domateslere, bozuk meyvelere şaşkın şaşkın bakıp ‘‘Bunlar buraya nasıl girdi?..’’ demedik?..

Her üç kişiden ikisi mahkemelik bir millet...

İki Adana büyüklüğünde bir kitle, kaçak elektirik kullanıyor...

Başkasının arazisine ya da hazine malına ev yapan açıkgözlerin sayısı ise iki Konya kadar...

Ormanları yakanların yüzde 43'ünün kasıtlı olduğu saptandı...

Öz çocuğunu sokağa atmış 250 bin aile...

Hasta raporu alanların yüzde 35'i aslında sağlam...

Deprem kanıtladı ki her beş binadan dördünün demirini-çimentosunu çalmışlar... Zaten o evleri alanların da yüzde 98'i bedelini düşük gösterip vergi kaçırmış...

Avantacılığı-kapkaççılığı-sevgisizliği-saygısızlığı say say bitmez...

*

Bu biziz...

Bizler hep siyasetçileri ya da devleti suçladık... Oysa toplum olarak potansiyel suçluyuz...

Değerlerimizi yitirdik...

Sevgisiz ve saygısızız...

Kimi zaman kendi ormanımızı yakarak, kimi zaman birbirimizin hakkını çalarak, kimi zaman birbirimizi dolandırarak, kimi zaman da işte böyle gözleri görmeyen öğretmeni sokağa atmaya kalkarak...

Biz kaybolduk...